Nawet w samotną długą noc
Dryfują jak marynarze, lecz nie na wodzie
Tuż za słońcem wypełniają się
Kłamią dla szczęścia
A teraz możemy spalić niebo uwierzysz?
Przez cały dzień na myśli oceanie
Straszliwe dni wokół nas, deszcz
A Ty masz piękne, duże oczy, Pani
Wróć proszę tam skąd przybyłaś
I powiedz im, powiedz im, że jesteśmy poza domem
Zostaw im słowo, bo jestem jednym z marynarzy
Powiedz im, że kiedyś wrócę, że wszyscy są bezpieczni
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz